*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید (1002 (
ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء پا نزدهم ـ صفحه 282 )
( قسمــت پانزدهـــم )
رازِ معــرفت
( جزء پانزد هــم صفحــه 286 آیه 44 )
بسم الله الرحمن الرحیم
تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَ مَن فِیهِنَّ وَ إِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ
وَلَکِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا
تفسیـــر لفظـــی :
آسمان هاى هفتگانه و زمین و هر کس که در آن هاست او را تسبیح مىگویند و هیچ چیز نیست
مگر این که در حال ستایش تسبیح او مىگوید ، ولى شما تسبیح آنها را درنمىیابید ،
به راستى که او همواره بردبار [و] آمرزنده است
تفسیر ادبی و عرفانی :
خـــــدا را به پـــــــــــاکی بستــــــــود و ستــــــــایش کرد ؛
آن چه در آسمان ها و زمین است ،
و به بی عیبی او گواهی داد ،
و به کمالِ وی ثنـــا گفت ،
و هیچ موجودی در جهان نیست مگر ؛
آن که خـــــــدای را ستایش کند ،
لیکن شما ستایشِ آنان را در نیابید ،
و شما نتوانید تسبیحِ آب و خاک و آتش را دریابید ،
وزشِ باد ، شُرشُرِ آب ، شعله ی آتش ، وا افتادگیِ خاک ،
همـــــــــه ستـــــــــایشِ آن هــــــــــــــــا است .
خداوند آن ها را همــــه می داند و می بیند
که خود می رانَد ! و خود می دانـــــــد !
خود می بندد ! و خود می گشاید !
همه چیــــــــز ساختــــه ، همه کار پرداختــــه ،
خِـــــــــــــرَد هـــــــــــا در کار او کُنــــــــــد ،
وَهـــم ها در فهـــــم او همه در بنـــد !
و عقل ها همه از دریافتِ او دور !
خــدایــــــــا ؛
لطف و اُنس ، به فضــــــــلِ خود ،
در باغِ دلِ دوستان ، رویانیدی !
تا بدان لطیفـــــــــــه ها ؛
به رازِ معــــــرفت ،
و اداء وظیفت رسیــــدند ،
و اگر با دشمنان و بیگانگان نیز همین کردی ،
منکِـــــــــــــرِِ تـــــــــو نبودندی !
و خانه ی کفر و خانه ی اســــــلام یکسان بودی !
قومی به فلک رسیده قومی به مغاک
فریــــاد ز تهدید تــــــو با مشتی خاک
هرکه بار از بستان عنایت برگیرد ،
به میــــــدانِ ولایت فــــرو نهد ،
و هرکه را چـــاشتِ آشنــــائی دادند ،
امیـــد است که به شـــــــــامِ آمرزش رسد ،
شمّـــه ای از آن نسیم ، نصیبِ خـــــــاکِ آدم آمد ؛
تا ادبـــــــــار به اقبــــــــال بَــــدَل گشت ،
و هجــــران به وصـــــــال انجامید ،
خاکی که معـــدن تاریکی هــــــا بود ،
منبـــــــعِ روشنـــــــیِ رازهــــــا ،
و محلِ پیدایشِ آفتـــاب ها ،
و نمایشِ ماه های شهود گردید .
دوش در حـلـقـه‌ی مـا قـصـه‌ی گیسوی تو بود
تا دل شـب سـخـن از سـلـسـلـه‌ی موی تو بود
... و باز جمعــــه نـــــزدیک شــــد !
آیا او این جمعـــه می آیــــــــد ؟
تا این دعـا مستجــاب شود !
« اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفیقَ الطّاعَةِ وَبُعْدَ الْمَعْصِیَةِ وَصِدْقَ النِّیَّةِ وَعِرْفانَ الْحُرْمَةِ وَاَکْرِمْنا بِالْهُدى وَالاِسْتِقامَةِ وَسَدِّدْ اَلْسِنَتَنا بِالصَّوابِ وَالْحِکْمَةِ وَامْلاَ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ وَطَهِّرْ بُطُونَنا مِنَ الْحَرامِ وَالشُّبْهَةِ وَاکْفُفْ اَیْدِیَنا عَنِ الظُّلْمِ وَالسَّرِقَةِ وَاغْضُضْ اَبْصارَنا عَنِ الْفُجُورِ وَالْخِیانَةِ وَاسْدُدْ اَسْماعَنا عَنِ اللَّغْوِ وَالْغیبَةِ وَعَلَى الْمُتَعَلِّمینَ بِالْجُهْدِ وَالرَّغْبَةِ وَعَلَى الْمُسْتَمِعینَ بِالاِتِّباعِ وَالْمَوْعِظَةِ وَعَلى مَرْضَى الْمُسْلِمینَ بِالشِّفآءِ وَالرّاحَةِ وَعَلى مَوْتاهُمْ بِالرَّأْفَةِ وَالرَّحْمَةِ وَ عَلى مَشایِخِنا بِالْوَقارِ وَالسَّکینَةِ وَعَلَى الشَّبابِ بِالاِنابَةِ وَالتَّوْبَةِ وَعَلَى النِّسآءِ بِالْحَیآءِ وَالْعِفَّةِ وَ عَلَى الاَغْنِیآءِ بِالتَّواضُعِ وَالسَّعَةِ وَعَلَى الْفُقَرآءِ بِالصَّبْرِ وَ الْقَناعَةِ وَعَلَى الْغُزاةِ بِالنَّصْرِ وَالْغَلَبَةِ وَعَلَى الاُسَراءِ بِالْخَلاصِ وَالرّاحَةِ وَعَلَى الاُمَرآءِ بِالْعَدْلِ وَالشَّفَقَةِ وَعَلَى الرَّعِیَّةِ بِالاِنْصافِ وَ حُسْنِ السّیرَةِ وَ بارِکْ لِلْحُجّاجِ وَالزُّوّارِ فِى الزّادِ وَالنَّفَقَةِ وَاقْضِ ما اَوْجَبْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ بِفَضْلِکَ وَرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ ».
موضوع :
نظر ()